Trzeba żyć własnym życiem, a nie cudzym.

 Starałem się o niej nie myśleć i przez to samo myślałem o niej stale.

 W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.

 Wszyscy każdego dnia przemierzamy
niebo i wszyscy brniemy przez piekło.

 Nasze oddechy nieustannie się całowały.

 Zobaczyć osobę, którą się kocha, choćby na krótko, jest już szczęściem.

 Jedzenie mnie zabija, niejedzenie również.
Więc co mam zrobić?

 Nie ten głupi, kto głupi, tylko ten, co idzie za nim.

 Po prostu...czasami jest trudno być.

 Nie wydawaj sądów o sprawach, o których nie masz pojęcia.

 Oto, co jednoczy ludzi, pomyślał Iwan. Nie śmierć. A nienawiść.