Ucz się języków, bo świat nie zna litości.

 Czasami nie trzeba czegoś widzieć, żeby wiedzieć, że istnieje.

 Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.

 Kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.

 W mej pamięci ciągle tkwisz.. Widzę ciągle Twoją twarz.. Zapomniałeś mnie, lecz ja o Tobie nie potrafię, nie umiem tego wciąż.

 Jak możesz być sobą, skoro wyglądasz tak samo, jak wszyscy wokół?

 Przyjaciel staje się fragmentem naszej biografii, jak data urodzenia, pierwsza szkoła czy imiona rodziców.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 (...) na tym świecie nie ma nic trudniejszego od miłości.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 Słowa ograniczają,
czasami milczenie bywa wymowniejsze
i zawiera w sobie więcej treści.