Jestem artystą, a moje dzieło to Ja.

 Nigdy nie wstydź się strachu. Uczyń z niego broń. Niech da ci siłę i determinację.

 Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

 Słodki Jezu na wrotkach!

 A póki serce bije, nadzieja nie umiera.

 Żyć w świecie, nie rozumiejąc jego sensu, to jak błąkać się po wielkiej bibliotece, nie dotykając książek.

 I właśnie to nadaje sens życiu: wiara.

 Trzeba spacerować, trzeba zatrudniać ducha, podobnie jak ciało. Duch potrzebuje aktywności. Gdy duch jest bezczynny, zaczyna kwaśnieć, rozkładać się. Jak ciało.

 Nagle dowiadując się, że umieram, przestałam bać się żyć.

 Trzeba żyć tym, co się ma, nie tym, co się straciło.

 Nie ten jest odważny kto się nie boi, lecz ten kto mimo strachu się nie ugnie!