Noc wycisza. Noc jest magiczna. Nocą słowa stają się puszyste jak koty, ciche, skradają się, mruczą, kłamstwa chowają się przed nimi jak myszy, łatwiej jest powiedzieć prawdę. Nocą ludzie wydają się bliżsi, wszystko zniża się do szeptu, wszystko czuje się bardziej.
Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.
To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.
Ciemność jest tania.
- Tris, dlaczego mnie nie zastrzeliłaś?
- Nie mogłam. To byłoby tak, jakbym zastrzeliła siebie.
Ona też należała do niego- na zawsze- ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami.
Sądzisz że coś o mnie wiesz, ale to tylko wspomnienia, nic więcej.
Nie próbuj mi wmawiać, że natura nie jest cudem. Nie opowiadaj mi, że świat nie jest baśnią.
A jutrem zajmę się jutro.
Karty zostały rzucone, ale tym razem nie wiedział, w jakiej grze bierze udział.
