Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.

 Najpierw tęskniłam za nim. Tak do bólu, uśmierzanego litrową butelką taniego wina i snem. Potem, gdy mnie zostawił, tęskniłam do dnia, kiedy za nim nie tęskniłam. Gdy nie mogłam sobie przypomnieć takiego dnia, to piłam z rozpaczy i bezsilności jeszcze więcej i jeszcze tańsze wino.

 Ile niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze.
A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych.

 Spokój powraca dzięki prostym przyjemnościom.

 Wyciągnij lekcję z wczoraj, żyj dniem dzisiejszym i miej nadzieję na jutro.

 Ten kto zbyt długo i zbyt wygodnie umości się w roli ofiary rzeczywiście się nią staje.

 Wszyscy wchodzimy na scenę w połowie sztuki, staramy się jak możemy, ale zginiemy dobrze przed końcem.

 On kocha mnie, a ja kocham jego, coś równie pięknego nie zdarza się codziennie.

 Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.

 Piękno jest formą dobroci.

 Kiedy ktoś mówi „nie mogę”,
to coś sobie sugeruje.
Osłabia swoją moc osiągnięcia czegoś, co może osiągnąć.