Twoje oczy trochę smutne chyba patrzą prosto w moje

 Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Okazuje się, że mamy w głowach hałas, ale jesteśmy do niego tak przyzwyczajeni, że go nie słyszymy.

 Człowiek powinien się uczyć na cudzych błędach, bo sam wszystkich popełnić nie zdoła.

 W sercu pustyni czy wśród tłumu, co za różnica? Człowiek w swej istocie jest wszędzie samotny...

 Obawiam się, że kiedy moje marzenie się ziści, nie będę już miał w życiu żadnego innego celu.

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 (...)" Za dużo wszystkiego może zniszczyć (...). Za dużo ciemnosci może zabić,za dużo swiatła oslepić."

 Nigdy nie traci się wiary całkowicie. Zawsze pozostają wątpliwości.

 Każdy wybór zmienia świat.