
Tylko głupiec by czekał na szczęście, które nie istnieje.
Tylko głupiec by czekał na szczęście, które nie istnieje.
Tak, z wielu powodów przyjście na świat w tej rodzinie było błędem. Przykro mi, że ojcu wystarczała świadomość, iż jestem jego synem. Nie zauważył, że jestem dzieckiem.
Cisza podziałała na mnie przygnębiająco. Nie ta na zewnątrz, ale ta, co była we mnie samej.
Może kiedy wszystko zostało już powiedziane i przesądzone, chcę się łudzić, że jestem człowiekiem.
Podobno prawda wyzwala, a ciebie przygniotła
Celem ludzkiego życia jest, by być wszystkim, czym człowiek może się stać.
Problem z pragnieniem polega na tym, że przez nie jesteśmy słabi.
Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.
Prawdziwa wiedza to ta, która zostaje wyrzeźbiona w umyśle. Jak sakwa pielgrzyma, towarzysząca mu zawsze w wędrówce.
Nadmierna grzeczność to tyle, co zupełny brak ogłady.
Ci, którzy nie są świadomi że idą w ciemności, nie będą szukać światła.