Moje uczucia są wciąż tu i narastają Są mi obce ...

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Ona jest różą, która kwitnie pośród pól kukurydzy.

 Tylko wtedy, gdy oddajesz siebie, dajesz prawdziwie.

 Bądź szczery wobec siebie i nie czuj się winny.

 Człowiek ewoluował miliony lat, żeby wyjść z lasu. Po co więc do niego wracać?

 Potknęłam się o rzeczywistość.

 W świecie pełnym nienawiści ciągle musimy mieć nadzieję.
W świecie pełnym zła, wciąż musimy być pełni otuchy.
W świecie pełnym rozpaczy, nadal musimy mieć odwagę, by marzyć.
W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.

 Sądzić innego można miarą własnego doświadczenia.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 Robiłam to już. Wiele razy. Zamykałam oczy i odchodziłam.