Myślę, że jest tylko jeden rodzaj ludzi. Ludzie.

 Wspomnienia są gorsze niż teraźniejszość, bo już nic z nimi nie możesz zrobić. Musisz je mieć. I to jest straszne.

 Był katastrofą, która czeka na to, aby się wydarzyć.

 Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 Ci pozornie ostatni są u mnie pierwszymi.

 Dla głupiego każdy dzień święto.

 Mój dowcip jest jak twoje nogi [...]. Byłoby egoizmem ukrywać go przed innymi.

 Ludzie są ze sobą blisko po to, żeby się od siebie oddalać.

 Jak długo powinniśmy próbować? Do skutku.

 Moje serce usłyszało, co mówiło jego serce i poczuło się szczęśliwe.

 Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, to – eksterminacja.