Myślę, że jest tylko jeden rodzaj ludzi. Ludzie.

 Gdyby istniała taka choroba jak nieuleczalny liberalizm, umarłabyś w dzieciństwie.

 Nie wstydzić się siebie. To jest jedyna prawdziwa wolność.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Zmarli widzą inaczej niż żywi, widzą naprawdę.

 Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.

 Kobieta to śruba, która wszystkim obraca.

 Zawsze uśmiechaj się do życia - kiedyś musi się zrewanżować.

 Zrzucał przed nią kolejne maski i stawał się coraz bardziej odsłonięty, a przez to narażony na chłód i kanciastość świata. Trzeba go więc było bronić, ochraniać, ogrzewać słowami i własnym oddechem...

 Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.