Wszyscy nosimy w sobie coś mocno ściśniętego, coś na kształt ...

 Charakter człowieka najlepiej określa się przez to, co uznaje on za śmieszne.

 Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo
nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem
jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się
zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem.
Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że
wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg
chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej,
ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie
na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich
okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na
każde zmartwienie. I wierzę mocno, że
natura potrafi ukoić każde cierpienie.

 Świat bez miłości jest martwym światem
i zawsze przychodzi godzina, kiedy
człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś
istoty i o serce olśnione miłością.

 Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Kiedy coś jest zrobione nie można tego cofnąć. Nie ma odwrotu. Jedyne, co człowiek może kiedykolwiek zrobić to iść dalej.

 Należymy do gatunku składającego słowa jak ryba ikrę, produkujemy więcej kultury, niż jesteśmy w stanie przetrawić.

 Czy prawda służy wam jak zastraszony kundel, obszczekujący tego, kogo wskaże wasze poczucie winy?

 Nigdy to takie ostateczne słowo.

 Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję się tego jak ślepiec ciemności.

 Śniło mi się, że chcę zamknąć oczy...
ale w tym śnie nie było powiek.