Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.

 Tak mocno odczuwam swoją wolność, że nie panuję już nad sobą.

 Ilekroć nie mówimy sobie prawdy coś staje między nami.

 Sztuczne kwiaty tylko z pozoru wydają się ładne.
Zupełnie z bliska są sztywne, bezwonne i plastikowe.
Tak samo bywa z ludźmi...

 Płacze matka z córką. Płacze ciocia z bratanicą. Płacze ofiara z ofiarą. Płacze ocalała z ocalałą.

 Wesołych Igrzysk Głogowych i niech los zawsze wam sprzyja.

 Słowa tworzą zdania. Zdania akapity. Czasami akapity ożywają i zaczynają oddychać.

 A więc mając do wyboru cały świat, niczego nie wybrałeś. Po prostu pewnego dnia przestałeś wędrować.

 Może nie była kochana powszechnie, ale była kochana głęboko.

 Niekiedy trzeba się zgubić, by potem się lepiej odnaleźć.

 - Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!