Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.
Tak kochamy marzenia,
że boimy się je realizować.
O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.
Wspólne milczenie jest równie ważne jak rozmowa...
Nasze umysły są jak spadochrony.
Działają tylko wtedy, kiedy są otwarte...
Uroda przemija jak sen jaki złoty.
Nigdzie pożegnanie nie jest bardziej prawdziwe, jak właśnie tu, w kacecie.
Ten, kto kopie dół dla innych, sam w niego wpada.
To właśnie cali śmiertelnicy – mają tylko parę chwil na tym świecie, a poświęcają je na komplikowanie najprostszych spraw.
To niesamowite, ile rzeczy musi się wydarzyć, żeby dwie osoby mogły się spotkać.
Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.
(...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś nie myśleć jest nadzwyczaj cieńka granica.