Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

 Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli we mnie mój potwór.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Życie to nie albo-albo. Życie się stopniuje.

 Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.

 Poczułam ucisk w piersi i przez chwilę cały świat zamknął się w jego zielonych oczach.

 Czy istnieje skala bólu? on wypełnia nas do granic wytrzymałości, a jednak go znosimy.

 Na ustach miód, a w sercu lód.

 Kiedy opuszczą człowieka wszystkie emocje, przychodzi swoista trzeźwość.

 Nie próbuj niczego, jeśli nie czujesz się zagubiona albo nie płoniesz. W przeciwnym razie, jak zdołałabyś to zapamiętać?

 Nie ma chęci by żyć, nie
ma czasu by umierać.