Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

 To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.

 Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.

 Wydaje mi się, że są dwa różne oceany: ten w lecie jest łagodny i tylko by się bawił, a ten w zimie jest wściekły i szaleje. A kiedy widzi się jeden, trudno sobie przypomnieć, jaki jest ten drugi.

 Kiedy ludzie są tego samego zdania
co ja, mam zawsze wrażenie, że się pomyliłem.

 - Dziękuję panu za wszystko. Zwłaszcza za zaufanie, jakim mnie pan obdarzył.
- Za to się nie dziękuje. Tego się nie zawodzi.

 Myślę, że nie jestem alkoholikiem, ale żeby nie popić jedzenia piwem lub winem, to mi się nie mieści w głowie.

 
Nic nie jest niemożliwe. Niemożliwe jest tylko dla tego, kto się poddaje!

 Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.

 To była wolność. Utrata całej nadziei była wolnością.

 Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.