Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.

 Najbardziej doceniamy to, na co zapracowaliśmy i co możemy stracić.

 Tak jak my. My też jesteśmy fikcją.

 Tylko wtedy będziemy mieć szansę na zwycięstwo, kiedy będziemy mieć głowę na karku i będziemy trzymać się razem.

 Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł.

 Spędzasz całe życie, stając się Bogiem, a potem umierasz.

 Nawet najnormalniejszy człowiek zaledwie wisi na śliskim sznurze normalności. Obwody normalności wbudowano w ludzkie zwierzę wyjątkowo niedbale.

 Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło; dlatego jest takie ważne, że nie polegamy na mi.

 Najtrudniej odczytuje się czas. Może dlatego, że on zmienia tak wiele rzeczy.

 Litować sie można nad kimś, kto potrzebuje pomocy, a ty przecież sobie świetnie radzisz, prawda?

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.