-Nie śpiesz się. Chcę, żebyś mi ufała. Nie ty jesteś ...

 A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?

 - Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.

Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.

 Tam, gdzie idę nie ma smutku. Jest tylko radość. Wyciągam dłoń i dotykam światła.

 Bo prawda jest tak nieznośna, że wolałabym, by podarował mi kłamstwo.

 Miłość to szczęście, ale tylko wtedy,
kiedy wierzysz, że będzie wieczna.
I nawet jeśli za każdym razem
okaże się to kłamstwem, jedynie
taka wiara daje miłości siłę i wiarę.

 W dobrej edukacji nie chodzi o wkuwanie wielu faktów, lecz o wdrożenie umysłu do myślenia.

 (...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.

 Takie już są te podróże w czasie - zawsze podróżujesz w przód, nawet jeśli się cofasz.

 Szczęście wśród inteligentnych osób to najrzadsza rzecz, jaką znam.

 Michał: Zawsze będziesz moją córką. Zrobię dla Ciebie wszystko...
Michalina: Nie trzeba wszystko...
Michał: Tylko co...?
Michalina: Tylko mnie kochaj.