Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

 Jeśli odczuwasz niepokój, wiedz że to niepokój twojego człowieka.

 Są takie rzeczy, które bez względu na to, jak bardzo ich pragniemy, nie mogą się wydarzyć.

 Proszę, nie dbaj o markę ołówka, sprawdź czy jest zatemperowany.

 Jeżeli używa się niewłaściwych slow, nie można nigdy dojść do właściwych wniosków.

 Czyny przeciwne naturze rodzą przeciwny naturze niepokój.

 Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli.

 Nie warto płakać nad rozlanym mlekiem.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Umysł rozkazuje ciału i ono jest posłuszne. Umysł rozkazuje sobie samemu i natrafia na opór.

 Historia miłosna ze szczęśliwym zakończeniem nie ma najmniejszej szansy, by stać się legenda...