Uroda cieszy tylko oczy, dobroć jest wartością trwałą.

 Zbawiciel ludzkości się znalazł! Patrzcie go! Mąż opatrznościowy Lucyfer!

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, znając tylko niewielki fragment rzeczywistości, który w dodatku pojmujemy na opak.

 Gość jest najpierw jak złoto, potem
– jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.

 Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu… Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem.

 Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Zawsze patrz na jasną stronę życia.

 Miłość i nienawiść łączył fakt, że obie były pułapkami.

 Bywają chwile, kiedy z determinacją i energią musimy ruszyć naprzód, ale także bywają momenty, gdy powinniśmy się zatrzymać, zaczekać, popatrzeć, posłuchać i uczyć się.

 Dobrzy szpiedzy nie pracują tylko dla pieniędzy - dla pieniędzy pracują tylko źli szpiedzy, a tych Amerykanie mają kilka dywizji.