Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.
Nie krytykuj czegoś, zanim nie spróbujesz.
To nasze wybory ukazują,
kim naprawdę jesteśmy,
o wiele bardziej niż nasze zdolności.
Samotność mnie buduje.
Miłość mnie załamuje.
Należy zachować zimną krew, zdrowy rozsądek i szablę przy boku.
Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.
Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.
Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.
Żeby odejść od siebie, też trzeba się spotkać.
Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.
Musisz walczyć o to, co kochasz! Tak w przyjaźni, jak w miłości trzeba mieć odwagę.
