Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.
Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.
W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.
Spokój jest ograniczeniem.
To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.
Życie ma wiele różnych stron. Może być piękne, lecz również bezlitosne.
I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.
Kiedy jesteś w znakomitym nastroju, zawiadom o tym swoją twarz.
Nie zrobią mi krzywdy, bo nie grozi mi to, co wam. Nie został już nikt, kogo bym kochała.
Jestem w sobie, reszta to fikcja.
Jak człowiek się kogoś boi, to go nienawidzi, ale nie może przestać o nim myśleć.
