Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.
Kto dwa zające goni, żadnego ni uchwyci.
Przyjaciel to nie osoba, z którą spędziłeś całe życie.
To osoba, z którą chcesz spędzić ostatni dzień życia.
– Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
Cóż warta jest miłość, jeżeli ktoś może odrzucić ją od siebie jak niepotrzebny śmieć?
Czy wiesz, jakie to uczucie, gdy w środku coś nieuchronnie gnije i człowiek sam to czuje?
Człowiek sukcesu to ten, który potrafi zbudować dom z kamieni, które rzucali w niego.
Miłość wydawała mi się straszna, skoro osłabia tak, że bez niej nie można przetrwać.
Zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.
Każda droga jednak zaczyna się zawsze od pierwszego kroku.
