A może jednak nauczyłem się dzięki koszykówce czegoś o życiu: ...

 Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.

 Nienawiść to miłość, która poszła złą drogą.

 Idąc przez życie zbierasz
negatywną energię, którą
możesz zrównoważyć
dobrymi uczynkami.

 Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

 Czasem jednak musimy robić rzeczy, których nie chcemy.

 Medal ma zawsze dwie strony- dobrą i nie najgorszą.

 Najtrudniej jest widzieć słońce,
wierzyć w słońce
i nie czuć jego ciepła.

 To, co się posiada, nigdy nie zrekompensuje tego, co się utraciło.

 Problem w tym, Isabelle, że Twoja pomoc przynosi śmierć innym ludziom. Tak więc... dzięki, ale nie.

 Człowiek może gniewać się na wiele rzeczy, a to, że ma umrzeć bezpożytecznie, jest jedną z nich. Ale myślę też, że gniew jest bodaj najlepszym stanem, w jakim można być, kiedy się atakuje.