Matka powiedziała mi kiedyś, że samotnie nie da się przetrwać ...

 Nikt nie powinien żyć bez końca. Równowaga musi być zachowana. Nie ma narodzin bez śmierci. Nie ma życia bez łez. To co zostało zabrane ze świata, musi zostać zwrócone.

 Nie chodź tam, dokąd może zaprowadzić cię droga; zamiast tego idź tam, gdzie ścieżki nie ma w ogóle, i pozostaw za sobą szlak.

 Tak niewielu ludzi potrafi wznieść się ponad codzienność i przydać jej poezji.

 Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.

  Kiedy mówiłem, pochylała się nade mną i wtedy czułem, że słowa są po to, by wargi kochanków zbliżyć do siebie, a w końcu nasze usta były już tak blisko, że nie trzeba było słów.

 Chodzę tam, dokąd chcę i kiedy chcę.

 ... w życiu poza czarnym i białym jest jeszcze szary.

 Niejednemu pieniądze lekko przychodzą, ale mało kto lekko się z nimi rozstaje.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Fakt, że stoisz wśród tłumu, nie oznacza, że do niego należysz.