Bliskość śmierci zawsze sprawia,

że staramy się żyć lepiej.

 Nasz los pisany jest przez nasze charaktery.

 Jestem sama w sobie jedna i jedyna.

 przysięgam, że jesteś jak tabletka,
zamiast sprawiać, że poczuję się lepiej,
ciągle przez ciebie choruję.

 Bo już taki się zwyczaj utarł, że każdy ma swoje dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, a niektórym tego nawet za mało i mają jeszcze nadzieję na wieczność.

 Moje małżeństwo z Elizabeth nie było łatwe, ale przetrwało wszystko, gdyż żadne z nas nie zakochało się w nikim innym.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Tyle ciepła między nami, tyle moich spokojnych "nie wiem"...

 Słuchaj, chłopcze, Jezusa! Nie wzbogacisz się nigdy, ale nie będziesz czuł się ubogi!

 Książki są bardziej prawdziwe, jeśli czyta się je na zewnątrz.