Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś. Płonąłem, tak ...

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Próbuję rozwiązać zagadki wymyślone przez ludzi, którzy nie chcieli, by ktokolwiek znalazł odpowiedź.

 Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.

 Odebrali mi wszystkie siły, kiedy nauczyli mnie, że jestem nikim.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.

 Nigdy nie wiesz, kto poszerzy Twoje źrenice i nasyci barwą tęczówki.

 ... żyć w przeszłości to trochę tak, jakby żyć pod wodą i oddychać przez rurkę.

 Wierzyciele mają lepszą pamięć niż dłużnicy.

 Nadzieja jest najokrutniejszą z kochanek i potrafi zmiażdżyć ci serce niczym styropianowy kubek.