
Ci, którzy potrafią - robią, ci, którzy nie potrafią - ...
Ci, którzy potrafią - robią, ci, którzy nie potrafią - uczą.
Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?
Tak kochamy marzenia,
że boimy się je realizować.
Są rzeczy, przy których czas jest niczym. I są też takie, na które warto czekać.
(...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.
Życie jest jak gra video, bez szans na wygraną.
W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.
I zdawało mi się, że gdybym chciał, mógłbym przebić go palcem i nie znalazłbym w środku nic – chyba może trochę sypiącego się śmiecia.
[...] jeśli kogoś tak dręczą marzenia o życiu osiadłym, nigdy nie zapuści korzeni.
Tych ludzi przede wszystkim pociąga przygoda.
Kiedy posiadamy niewiele, to i chcemy niewiele, wszyscy jesteśmy równie, niczego sobie nie zazdrościmy.
W życiu potrzebna jest wyłącznie pewność siebie, wiedza i mnóstwo bezczelności.