(…) ciekawość jest jedną z wielu pułapek miłości.

 Słysząc słowa „uczciwość” lub „wysokie morale”, Vogon Jeltz sięgał po słownik wyrazów obcych, słysząc brzęczenie większej gotówki, sięgał po kodeks karny i czym prędzej go wyrzucał.

 Może słowa potrzebują ciepła, gdy się rodzą od nowa.

 Lecz z Szekspirem każdy zaznajamia się sam, nie wiedząc kiedy; to składnik konstytucji Anglika.

 Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

 Kiedy zrozumiesz, że po śmierci niczego się nie boisz, przestaniesz się martwić.

 Miłość nie jest brakiem logiki. Jest logiką sprawdzoną i udowodnioną. Podgrzaną i wygiętą tak, by wpasowała się w kontury serca.

 – Halo, słucham?
– Halo, Kazik?
– Nie!... Nie, Kazik! Jola.
– Przepraszam, pomyłka.
– To po co pan dzwonił?!
– To po co pani podnosi słuchawkę?

 
Każdy jest zagadką w zagadce, osłoniętą pancerzem tajemnicy.

 Ale co jeśli...jeśli narrator kłamie? Może opowiada własną, fałszywą wersję, żeby przeciągnąć cię na swoją stronę? Albo żeby cię przestraszyć? A może jest wariatem?

 Nadzieja sprawia, że chwytamy się wszystkiego, co nam podrzuci los.