(…) ciekawość jest jedną z wielu pułapek miłości.

 Jestem na kompletnym chemicznym, fizycznym i emocjonalnym haju.

 Śmieszne jest to tylko wtedy, kiedy się gada wzniośle, a myśli przyziemnie.

 Nic nie napawa większą melancholią niż śmierć piękna.

 Twoja przyszłość ogranicza się do powielania twojej teraźniejszości.

 Sarkazm to ostatnia deska ratunku dla osób o upośledzonej wyobraźni.

  Akcja! - słyszę. Unoszę łuk nad głową i ryczę z całą złością, na jaką mnie stać:
- Ludu Panem, walczymy śmiało i nasycimy głód sprawiedliwości!
Na planie zapadła grobowa cisza, która trwa i trwa.
W końcu przerywa ją trzask interkomu oraz donośny, zgryźliwy śmiech Haymitcha. Udaje mu się w końcu zapanować nad sobą na tyle, by wykrztusić:
- I tak oto, przyjaciele, umiera rewolucja.

 Smutne to czasy gdy łatwiej rozbić atom niż pokonać przesąd.

 Często nienawiść sama sobie zadaje rany.

 Cudze oczy to nasze więzienia, cudze myśli - nasze klatki.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.