Problemem jest nie to, czy możesz uciec, ale to, czy ...

 Wszystko, co się połączyło, kiedyś się rozpadnie.

 Jestem jednocześnie za bardzo i zarazem nie dosyć.

 No cóż, kiedy twoje życie rozpada się na kawałki, czasem rozpadasz się razem z nim.

 Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 Została mi po tobie sama obecność. Taka obecność przez nieobecność.

 Życie jest jak nudna sztuka w teatrze, ale nie warto się spieszyć z wychodzeniem przed nieuniknionym końcem spektaklu.

 Na ogół głosy najdłużej zachowują młodość.

 Nie zapominaj nigdy, że przede wszystkim jesteś człowiekiem! Dopiero potem możesz być uczonym.

 Nadzieja jest dobra,
może nawet najlepsza.
To co dobre nie umiera nigdy.