Oto klucz do szczęścia: nie brać rzeczy zbyt tragicznie, robić ...
Oto klucz do szczęścia: nie brać rzeczy zbyt tragicznie, robić co możecie najlepszego w danej chwili, życie uważać za grę, a świat za boisko.
Nie ma rozpusty gorszej niż myślenie.
Są więzienia gorsze od słów.
Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.
Lęk (...) jest pierwszym warunkiem odwagi.
Muszę być silna. I nic poza tym.
W lęku nie ma niczego złego, tylko nie można go okazywać.
- I tu się mylisz: życie właśnie jest jak film!
Tyle tylko, że czasem scenariusz jest do dupy, a aktorzy do luftu.
A w serce moje wstąpił wiatr i tam on zamieszkał, i szumi.
Szacunkiem darzy się nie to, co jest zatwierdzane, lecz to, co jest zaproponowane.
W ogóle bracie, jeżeli nie masz na utrzymaniu rodziny, nie grozi ci głód, nie jesteś Tutsi, ani Hutu i te sprawy, to wystarczy, że odpowiesz sobie na jedno zajebiście, ale to zajebiście ważne pytanie – co lubię w życiu robić. A potem zacznij to robić.