(...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś ...
(...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś nie myśleć jest nadzwyczaj cieńka granica.
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.
Nie patrz w przeszłość - tam już byłeś i wszystko widziałeś. Idź naprzód tam będzie ciekawiej!
Real wymaga realnej reakcji.
Może obaj gramy pewne role, żeby jakoś przetrwać.
Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha,
a gdy nie ma już nic, co można by móc
zaoferować, wciąż daje się miłość.
Martwi mogą zostać bohaterami, bo nie sprawią nam już zawodu.
Ci bardzo dziwni ludzie chcieliby uchodzić za dużo gorszych niż są w istocie.
Porażki budują charakter.
Czy chodzi o to, czego naucza nauczyciel? Czy też o to, co pojmuje uczeń?
Kiedy usiłujemy ukryć nasze najskrytsze uczucia, zdradzamy się całym sobą.