
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się ...
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.
Róż było w tym wszystkim niewiele, głównie kolce.
Aby śmiało patrzeć w przyszłość, nie trzeba niczego, prócz wiary.
Życie rzadko kiedy bywa sprawiedliwe.
Gdy chcesz zburzyć mur, nie zaczynasz od tego co jest za nim, ale od tego, kto go postawił.
W istocie tylko my ponosimy winę za to, co zdarza się w naszym życiu.
W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.
Miłość to dotrzymywanie obietnic wbrew wszystkiemu.
Któż nie ma prawa pragnąć?
Gdy wokół jest ciemno,pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.
Niektórzy ludzie przeżywają całe swoje życie, nigdy się nie budząc.