
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się ...
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.
Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?
Musisz myśleć o jutrze nawet, jeśli może ono nigdy nie nadejść.
Przez kilka następnych godzin zdawało się jej, że chodzi po linie nad przepaścią - wystarczyła jedna chwila nieuwagi,
by spadła w otchłań smutku.
Gdy wokół jest ciemno, pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.
Niełatwo jest być czegoś wartym.
Gniew jest drugą stroną strachu
Jestem przyjacielem nieprzyjaciół naszego jedynego nieprzyjaciela.
Pamiętaj,że nie jesteś studolarówką i nie wszystkim się podobasz.
Kto wie, może właściwej drogi w ogóle dla nas nie ma.
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.