Gdyby ludzie robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do ...

 Codziennie rano budzę się z kacem życia.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 (...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

 Jak to się dzieje, że nikt mnie nie rozumie,
a wszyscy mnie uwielbiają?

 Bo kiedy chwila przemija, już nigdy nie można jej odzyskać.

 Ci, których można by nazwać zakałami rodzaju ludzkiego, dostrzegają swoją szansę i wykorzystują ją!

 Być może pójdę do piekła, ale mi to wcale nie przeszkadza, lubię ciepło.

 Nie dać postawić się na beczce.

 "Śmierć to tylko kolejna ścieżka, którą wszyscy musimy podążyć. Znika szara, deszczowa zasłona tego świata i wszystko spowija srebrzysty blask. A potem widzisz białe wybrzeże. I to, co za nim… daleką zieloną krainę, skąpaną w blasku wschodzącego słońca."

 Prawdziwe piękno ma źródło
w sercu, a siedzibę w oczach.