Nie wiedziałem, co to jest życie, dopóki nie zaczęło gasnąć ...

 Problem polega na tym, że zło nie zniknie — stwierdzi
ła. — Nawet gdy zasłonimy oczy i uszy, nadal będzie istniało.

 Chciałem ją pocieszyć, ale nikt nie jest w stanie pocieszyć kobiety, która nie była nigdy kochana.

 Lecz rzeka wciąż płynie za progiem, a świat czeka na zewnątrz. To świat, w którym musimy żyć.

 To, co w jednym ogrodzie uchodzi za chwast,
w innym jest najważniejszą rośliną.

 Ostatecznie dzień następuje zawsze po nocy.

 Coś we mnie pamięta i nie zapomni.

 Często jest tak, że co cenne i stracone, po odnalezieniu jest inne, niż je zostawiłaś.

 Prostota to szczyt wyrafinowania.

 Życie nie powinno być celem samo w sobie.

 W tym pokoju ciągle sama. W tym pokoju tylko ja. Chciałabym by był ktoś tu. Niestety jestem jak zwykle tylko ja.