- Nie pomagasz mi. Nie możesz przynajmniej wstać? - Myślę. ...

 Proszę, odszukaj moje serce.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 Czasami najmniejsze rzeczy
zajmują najwięcej miejsca w twoim sercu.

 Z doświadczenia wiem, że ci, którzy budzą lęk, z reguły wiedzą, co robią.

 Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…

 Minuta pojednania więcej znaczy niż całe życie przyjaźni.

 Do swoich snów człowiek dopiero przez cierpienie dorasta.

 Udawaj obłęd, będąc w pełni zmysłów.

 Ty naprawdę jesteś obłąkany.