- Nie pomagasz mi. Nie możesz przynajmniej wstać? - Myślę. ...

 Normalność wcale nie jest taka dobra, na jaką się wydaje.

 Człowiek nigdy nie kończy czytać, choćby książki się skończyły, tak samo jak nigdy nie przestaje się żyć, choćby doszło do śmierci.

 Wiedzę możemy zdobywać od innych,
ale mądrości musimy nauczyć się sami.

 Wielu chce jeździć z Tobą limuzyną, ale ty chcesz kogoś, kto pojedzie z Tobą autobusem jak limuzyna nawali.

 Dlaczego trzeba udawać głupią, żeby złapać męża?

 Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.

 Zadaniem serca jest kochać.

 Człowiek widzi cienie tam, gdzie ich nie ma, słyszy mysz i wyobraża sobie lwa.

 Powrót to przyznanie się do porażki, a także pewność, że nadejdą klęski jeszcze gorsze.

 (...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.