Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się ...
Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.
Udostępnij:
Inspiracje:
Zawsze będę strzegł twojego serca, nawet gdyby to oznaczało,
że moje musi przestać bić.
Śmierć jest wspaniałym nauczycielem. Niestety zbyt surowym.
Trzeba żyć - powtarzał sobie w duchu Robert - to cały sekret, trzeba wytrwać, aż nadejdzie dzień zwycięstwa.
Szczęśliwych Głodowych Igrzysk!
Świat jest jednak ciężko chory.
Gdy ktoś umrze, może być w takim wieku w jakim go pamiętamy.
W kalendarzu wszystkie dni wyglądają tak samo, ale nie są jednakowo ważne.
Wieczność to zbyt dużo czasu, żeby spędzić go samotnie.
Bohaterowie mają to do siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.
Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.