Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się ...
Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.
Udostępnij:
Inspiracje:
Cała sztuka w tym, by odnaleźć radość a krótkich chwilach pomiędzy klęskami.
Byłem przygotowany, ale boli nadal.
... to była ciągle rana, a ran niezabliźnionych lepiej nie rozdrapywać.
Smutna dziewczyna podchodzi do swojego chłopaka ze sztucznym uśmiechem i mówi:
-Spójrz mi w oczy. W jakim jestem nastroju? Tylko dobrze się przypatrz.
Chłopak patrzy chwilę i mówi:
-Jesteś szczęśliwa.
-Koniec z nami.
-Dlaczego?
-Bo nie potrafiłeś wyczytać ze mnie czy coś się stało, a to znaczy że wogóle mnie nie znasz.
Człowiek powinien być nieskrępowany, lecz nie wyrzucony poza nawias, wolny, lecz nie zagubiony, kochany, lecz nie zacałowany na śmierć. Ale jak to wszystko wypośrodkować?
Nie myl przeznaczenia z przypadkiem.
W życiu bywają noce i bywają dnie powszednie,a czasem bywają też niedziele.
Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.
Nawet teraz, gdy otwieram futerał ze starą drewnianą gitarą, mam ochotę do niego wskoczyć i zamknąć wieko.
Była ogniem. Była ciemnością. Była pyłem, krwią i cieniem.