
Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też ...
Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.
Kto gardzi chlebem, nie będzie miał i bułki.
Nie mamy sobie już nic do powiedzenia, ale nie potrafię po prostu odwrócić się na pięcie i odejść.
W ten czy inny sposób wszystko w końcu sprowadza się do polityki.
Każdy wie, że czas, choć bezlitosny, jest wyjątkowo plastyczny.
Przyjaźni czy też płynącego z niej spokoju nie należy lekceważyć. Po oddychaniu, jedzeniu i spaniu - przyjaźń jest jednym z warunków koniecznych do życia.
Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.
Był spokojny; serce biło mu równo, jak człowiekowi, który zdecydował się na czyn niebezpieczny, lecz nieodzowny.
Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce
Nigdy nie będziesz naprawdę szczęśliwy. Czy to nie przykre?
Ale w tej chwili wszystko wygląda dziwnie, zupełnie jakbym nie nalezała do tego miejsca. A najgorsze, że czuję, że jest takie miejsce, do ktorego należę, tylko zwyczajnie nie umiem go odnaleźć.