Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, ...
Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.
Udostępnij:
Inspiracje:
Umiejętność skupienia się jest cenna. Życie bez niej, to jak niewidzenie, choć ma się otwarte oczy.
Składanie w ofierze przyjaciół dowodzi braku wychowania.
Oblicze jest niczym płótno, na którym zdarzenia odciskają swój ślad.
Czasem czuję się pewnie, widzę jasno, działam trzeźwo i jestem w dobrym nastroju. Potem jednak przychodzi chmura i znów chwytają mnie konwulsje: jakbym wbrew swej woli tracił cząstkę siebie.
Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.
Mam dość tego świata ciągle pędzącego naprzód, kiedy ja nie jestem jeszcze gotowa ruszyć.
Życie to pasmo bólu i najlepiej by było,
gdybyś się zaczęła do tego już
przyzwyczajać, Allie. Ból nigdy nie znika.
Gromadzi się. Jak śnieg.
Bo kto milczy, ma we wszystkim rację.
No przecież do tego służą reguły, rozumiesz? Żebyś się dobrze zastanowił, zanim je złamiesz.
Jeśli chcesz ujrzeć niebo, musisz znaleźć się w piekle.