Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, ...
Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.
Zabijam się, bo czuję, że jestem nieśmiertelny(...).
Wyrzuty sumienia wskazują na duszę, której łatwo narzucić jarzmo.
Robienie właściwych rzeczy dlatego, że się kogoś kocha, czasami jest beznadziejne.
Nie stać go na wymyślenie niczego więcej. Żyje opętany obrazem samego siebie, jaki stworzył na własny użytek.
Nawet lustro nie pokaże ci ciebie, jeśli nie zechcesz siebie zobaczyć.
Szłam ulicą i chciałam rzucić się pod samochód.
Kiedy jesteś kochany, stajesz się silny. Kiedy ty sam kochasz, stajesz się odważny.
To nie ślady rozwiązują sprawy, tylko detektywi.
Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.
Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.