Nienawidziła swej miłości, ale nie potrafiła się od niej uwolnić.

 Normalny człowiek nie robi rzeczy, których musiałby się wstydzić.

 Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.

 Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.

 (…) o miłości można mówić wtedy, gdy ktoś nie potrafi sobie wyobrazić życia bez drugiej osoby.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę...

 Wiesz, Prosiaczku...miłość jest wtedy, kiedy kogoś lubimy... za bardzo.

 Czasami trafiasz na książkę, która przepełnia cię dziwną ewangeliczną gorliwością oraz niezachwianą pewnością, że roztrzaskany na kawałki świat nigdy już nie będzie stanowił całości, dopóki wszyscy żyjący ludzie jej nie przeczytają. Ale są też dzieła takie jak to, o których możesz opowiadać innym, książki tak rzadkie i wyjątkowe, i twoje, że dzielenie się nimi wydaje się niemalże zdradą.

 Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.

 Gdyby nie burze od czasu do czasu, nie bylibyśmy w stanie docenić słonecznych dni.

 Zło rośnie w siłę, gdy się go nie docenia.