Zawiedzione nadzieje rodzą wielki ból.

 Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem.

 Wszyscy wracają kiedyś do miejsc, z których chcieli uciec.

 Uciekam, więc jestem. A raczej: uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

 Jeśli nie możemy się upić, to przynajmniej przytyjmy.

 Tylko martwe ryby płyną z prądem.

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.

 Bo właśnie wtedy, kiedy robimy wyliczenia, rozważamy wszelkie za i przeciw, upływa nasze życie i nic się w nim nie dzieje

 Stałam na krawędzi...

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.

 Czasem prawdziwą wagę ciężaru odczuwa się dopiero wtedy, gdy się go zrzuci.