Nie można trzymać życia w klatce.

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Ukrywana rozpacz może sprawić, że człowiek staje się niebezpieczny.

 Im szczerzej komuś pomagasz, tym z biegiem czasu będziesz coraz gorzej przez niego traktowany...

 Pragnienia są silniejsze niż moja wola.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Żyła tym, ponieważ nienawiść była jedynym powodem, dla którego jej serce jeszcze biło.

 Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.

 Nic nie trwa wiecznie, nawet najlepsze maszyny.

 Skoro każde dziecko jest idealnym cudem, to życie w zasadzie jest procesem niszczenia.

 A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.