To siebie nigdy nie spotkałam, siebie, której twarz wykleja wnętrze ...

 Podobno prawda wyzwala, a ciebie przygniotła

 ,,Miała być tylko jedną z wielu.
Stała się jedyną pośród wszystkich."

 Ja zauważałam nanosekundy bez niego.

 Jak się nie zgubić w takim świecie, którego jedyną stałą cechą jest to, że wszystko w każdej chwili może się zmienić? Jak odnaleźć wewnętrzną równowagę, jeśli ziemia pod twoimi stopami ciągle się porusza?

 O pewnych rzeczach można zapomnieć, a o pewnych nie można – stoją na zakurzonych półkach jak wypchane ptaszyska o złowrogich , patrzących z ukosa oczach.

 Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię.

 Zapominamy to, co chcemy pamiętać, a pamiętamy to, o czym chcielibyśmy zapomnieć.

 Prosty plan zawsze ma większe szanse powodzenia, jako że mniej w nim niuansów, o które wszystko może się rozbić.

 Wyjdź kłopotom naprzeciw, a spotkasz ich o połowę mniej.

 W ciemności człowiek zanika.