Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, ...

 Zegarek zawsze zawijałem w szalik, bo nienawidziłem tykania sekundnika.

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Kiedy sięgasz do gwiazd, być może nie dotkniesz żadnej z nich, ale na pewno nie skończysz z garściami pełnymi błota

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.

 Tu się to mieści - powiedział - To zagadka. Piękna twarz a w oczach labirynt.

 Rzeczywistość zawsze okazuje się dziwniejsza od fikcji.

 Instynkt jest dziwny - nigdy nie da się go oszukać.

 Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.

 Właśnie chwila obecna jest najważniejsza.