Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne ...

 Dorosłość to usychające koryto rzeki, to pozbawiona płatków róża, to taki czas, kiedy się już o niczym nie marzy, nie podejmuje wyzwań.

 Hulaj dusza, piekła nie ma.

 Zmiana burzy wszelkie ograniczenia i czyni nas bezbronnymi wobec dzikości naszych własnych serc.

 Nienawiść jest jak rak: niszczy serce.

 Na bitej drodze trawa nie rośnie.

 Ach, ta boleść. Och, ten ból. Zawsze pada. W duszy mej.

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.

 Są jednak pewne granice.

 Krok wstecz po obraniu złego kierunku jest krokiem we właściwą stronę.

 Ta skromna szara czapka powinna być dzisiaj symbolem Europy.