
Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne ...
Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne niebo.
Moje uczucie nadrabiało wysokością wzlotu krótkość swego trwania.
Nawet anielska cierpliwość ma swoje granice.
Może życie nie polega na osiąganiu jakichś durnych założeń.
W strachu nogi biegną szybciej od myśli.
Nie uciekniesz. Znajdziemy cię wszędzie. A kiedy cię znajdziemy, to koniec z tobą.
Koniec.
Z tobą.
Nie mamy skrzydeł by latać a mimo tego to nasz cel.
Co jest najśmieszniejsze w ludziach:
Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem.
Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli...
Drapieżniki łowi się podstępem, zwierzęta domowe – arkanem.
Nie ma przegranych, dopóki piłka w grze.
Dobro musi być świadomym wyborem,
a nie jedyną możliwością...