Niech ta prawda doda ci odwagi - żadne cierpienie nie ...

 Nie rób sobie nadziei, a nikt cię nie zrani. Nie ufaj i nie kochaj, a nikt cię nie zrani. Złam własne zasady.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Gdybyś się nie bał, coż byłaby warta twoja odwaga?

 Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.

 Pamiętam. Pamiętam wszystko. I to boli mnie najbardziej.

 Trzeba się nieustannie poddawać recyklingowi.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...

 Nasze dusze są jednakowe, niezależnie od tego, co w nich tkwi.

 Niektórzy mówią, że wielką miłość
poznaje się po tym, że jedyną osobą,
która mogłaby was pocieszyć, jest ten
człowiek, przez którego cierpicie.