A jednak lepiej być samotną, niż niemile widzianą.

 Na bieżni wiodącej do szczęścia brak linii mety.

 Jakim koszmarem byłby świat, gdyby istniał naprawdę!

 Utraconego czasu nic nie wróci.

 Ciasne więzienne mury nie stanowią żadnych granic dla skrzydeł naszej wyobraźni.

 Jak można przechodzić koło drzewa
i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

 Miałem coś stałego, bezpiecznego, kiedy wszystko inne się rozpadało.

 Ale aniołowi zwykły prostak nie powinien łamać serca.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.

 Chodzi o zasadę. Nie ufam Ci, bo nigdy nie dałaś mi powodu, by Ci ufać. Skoro chcesz, żebym Ci uwierzyła musisz udowodnić że mogę Ci wierzyć.

 Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.