Wypowiedziana prawda zawsze jest mniej przerażająca, niż podejrzana.

 Czekolada jest tańsza niż terapeuta i nie trzeba się z nią wcześniej umawiać.

 Człowiek czuje się lepiej, widząc tak szczerą miłość.

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.

 Człowiek może wszystko, jeśli tylko wystarczająco mocno tego chce.

 Nie zapomnę o tobie. Nawet po śmierci. To właśnie jest moje normalne życie. Normalna jest miłość do ciebie.

 Proszę, odszukaj moje serce.

 Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

 Nie pytaj o konsekwencje, gdy chcesz coś zrobić, bo nigdy tego nie dostaniesz.

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.