Żaden dobry uczynek nie uchodzi bezkarnie.

 Śmierć jest niewiarygodnie, niemierzalnie samotna.

 ...właśnie skopał mu tyłek jak ogródek na wiosnę.

 -W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.

 Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

 Skromnie przyjmować, spokojnie tracić.

 Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż Sonia kiedyś doń dołączy.

 To naprawdę dziwne, czego miłość uczy człowieka o jego niedoskonałościach.

 Świat nadal się kręci, nie zważając na znaczące zmiany w moim maleńkim wszechświecie.

 Badanie świata zewnętrznego nie naraża na takie przykrości osobiste, jak badanie świata wewnętrznego,
i niewątpliwie dlatego większość ludzi stroni od rzetelnej refleksji nad sobą. Kto jednak szanuje prawdę, ten nie zważa na te przykrości, znosząc je tym łatwiej,
im głębiej bada siebie.

 Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.