Niewiedza to istotne błogosławieństwo.

 Istoty ludzkie są wolne z wyjątkiem przypadków, kiedy potrzebuje ich ludzkość.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.

 Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?

 Możesz być spokojny, wiedz, że twoje zdanie nie ma już znaczenia.

 Wierzyć, to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.

 Gdyby Ziemia nadal była rajem i żyły by na niej wyłącznie Anioły pospołu z ludzi, gdyby nie było nas, Czarnych, wkrótce wszyscy przestali by mieć świadomość dobra, gdyż rozpłynęło by się ono w wiecznym Blasku. Dobro musi być świadomym wyborem, a nie jedyną możliwością.

 Nawet z własną przeszłością trudno sobie poradzić bez czyjejś pomocy.

 Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków.

 Lepiej żyć niż zginąć. Dopóki się żyje, można walczyć!

 Bo skoro świat istnieje, granice nieprawdopodobieństwa i tak już zostały przekroczone.