Czyż cuda nie są czarami?

 I nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są torturowane.

 Rzeczy martwe nie zawsze takimi pozostają.

 Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 To ludzie ludziom zgotowali ten los.

 Wklepiemy im i tyle.
– Jesteś nadmiernie agresywny – wytknął mu kozak.
– Wcale nie jestem agresywny – obraził się egzorcysta – Ja tylko czasem po prostu mam ochotę komuś przypierdolić.

 Dzisiaj, w ciemności, jestem pewna, że widzę prawdziwe gwiazdy. I dzisiaj zaczynam rozumieć, co to znaczy: bez końca. Moje życie to wieczna noc, bez pracy, bez przyjaciół, bez przyszłości.

 Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.

 Piękno nie jest wynalazkiem człowieka.

 (...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.