Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 To chyba jest właśnie miłość. Kiedy się ma kogoś w domu i zawsze się do niego wraca.

 - Twoje żebro... - szepnęłam zaniepokojona.
- Do diabła z nim. - Wsparł się na łokciu i po chwili znalazł się nade mną. Jego nagi, owinięty bandażem tors napierał na moją pierś. - Mam teraz problem z inną częścią ciała. - Uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie namiętnie.

 Bluźnierstwo zniewagą okrywa jedynie tego, kto sięga po nie, by szydzić z innych.

 Najmniej w życiu można być pewnym własnych możliwości.

 Nie zasługujesz na mnie - zgodził się.- Zasługujesz na kogoś lepszego, ale utknęłaś tu ze mną i musisz sobie z tym jakoś poradzić.

  Słabi nie potrafią przebaczać. Przebaczanie jest cnotą silnych.

 Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.

 Albowiem mężczyzna i kobieta są jak kwiaty w dolinie, które kwitną dziś, by jutro spłonąć w ogniu czasu. Człowiecze życie jest jak pora roku. Przychodzi i odchodzi.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 To co możliwe jest rzeczą względną.