Na końcu i na początku jest samotność.

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 (...) ludzi zbliżają nie tylko wspólnie rozwiązane sprawy ale i te wspólnie spartaczone.

 Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

 Najważniejsze nie są pieniądze, największym darem jest uwaga i czas.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Bezpieczne życie jest gorsze od śmierci.

 Często zadawała sobie pytanie, co to znaczy być wolnym.
Czy nawet jeżeli uda nam się wydostać z jednej klatki, okazuje się,
że znaleźliśmy się w innej, większej?

 Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.

 Kac nie jest od picia, tylko od wstawania z łóżka.