Odebrałam radość najbardziej radosnemu człowiekowi na planecie Ziemi.

 Mądrzy ludzie uczą się na własnych błędach. Ale ci naprawdę bystrzy uczą się na cudzych.

 W moim rodzinnym mieście za darmo można było jedynie dostać w twarz.

 Nie zatrzymuj się, nie rozglądaj; zachowuj się, jakbyś wiedział, co robisz, a inni w to uwierzą.

 Pieniądze są tylko narzędziem, które można wykorzystać w dobrym lub złym celu, albo też nie skorzystać z niego wcale.

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Skoro nie możemy żyć jak ludzie, postarajmy się przynajmniej nie żyć jak zwierzęta.

 Mówią, że miłość to zaślepienie serca… a ja powiadam, że nie kochać to jest jego ślepota.

 Nie chowaj się.
Są ludzie, którzy Cię potrzebują.

 Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

 Wolę umrzeć na własnych warunkach, niż żyć na ich.