Człowiek jest tym, za kogo się uważa.

 Jestem zimne i smaczne — powiedziało piwo. — Wypij mnie.

 Nie jest łatwo wyrzucić z siebie kogoś, kim się kiedyś było..

 Mam wszystko, czego potrzebuję i pragnę na tym świecie – wyznał. – Właśnie tutaj. W moich ramionach.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Błędy, błędy. Wydaje mi się, że jestem zdolny tylko do popełniania błędów.

 Zewnętrzne piękno jest dostępne dla każdego, ale piękno prawdziwe płynie z zewnątrz.

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy

 Demony atakują, zagnieżdżają się pod sufitem i plują z góry na moją psychikę.

 Niektóre rzeczy można obejść tylko w ten sposób, że pędzi się przez sam ich środek.