Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.
Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.
Miłość to zgoda na świat takim, jaki on jest.
Od tego, co być powinno, do tego, co jest, żadnego mostu nie wybudujesz.
Słowa, które zapadają w pamięć, to te, które szepczesz, a nie wykrzykujesz.
Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.
Nie ma żadnego znaczenia,
z jakiego punktu startujesz,
ważne jest, dokąd zmierzasz.
Nie chcę miłości, która pochodzi od czarów. Jeśli nie mogę go dostać bez nich, to znaczy, że jestem zbyt słaba, nie warta go.
Nie śmiem pomyśleć tej myśli aż do końca.
W każdym życiu wybiorę ciebie. Tak, jak ty zawsze wybierałeś mnie. Na zawsze.
Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.
Wszystko przeminie. Mądry człowiek wie o tym od samego początku i niczego nie żałuje.